कर्म धर्म संयोग

 

💢 कर्म-धर्म संयोग 💢

     ∆ कधी -कधी जीवनात, असे काही अनुभव येतात, की आपण ते ,सहजासहजी विसरू शकत नाही. 

     ∆ आपण पदवीधर असून, आपल्याला कुठलाहि जाँब मिळालेला नसतो. तो मिळायला पाहिजे, एवढी भावना असते पण नुकतेच, काँलेजातून बाहेर पडलेले असल्यामुळे, व्यवहाराची झळ ,लागलेली नसते. नोकरी मिळणे, किती जिकिरीचे आहे हे फक्त, एेकून माहीत असते. पण अजून, अनुभवाची पहाट उगवायची असते.

    ∆ नेमके अशावेळी, एखादी व्यक्ति, सहज म्हणून, आपल्याला  कुठल्या तरी क्षेत्रात, अर्ज करण्याचा सल्ला देते. आपण त्यावेळी, तितकेसे गंभीर नसतो. पण, आपल्याला त्या व्यक्तीविषयी आदर असल्याने, केवळ कर्तव्य भावनेने, आपण अर्ज करतो. विशेषत: तारूण्यात, अनुभवाची शिदोरी, कमी असते व दूरदर्शीपणा, तर अगदी बाल्यावस्थेत असतो. अशावेळेस, त्या आदरणीय व्यक्तिने सांगितले म्हणून, आपण अर्ज केलेला असतो व काय आश्र्चर्य,!! लगेच पंधरा दिवसात, आपले सिलेक्शन झाल्याचे, पत्र हातात पडते. आपल्यावर, अभिनंदनाचा वर्षाव होतो.

     ∆ " पडत्या फळाची आज्ञा " मानुन ,आपण लगेच रूजू होतो, त्या संस्थेत कायम होतो, पुढे -पुढे प्रमोशन्स पण मिळतात.

 

∆ काळाच्या ओघात, ज्या व्यक्ती ने सल्ला देऊन, आपल्या यशाची मुहूर्तमेढ रोवलेली असते, ती व्यक्ति, तर ते सहजपणे विसरूनहि जाते. आपण मात्र, ती व्यक्ति व जीवनात मैलाचा दगड ठरणारा तो घटनाक्रम, कधीहि विसरत नाही. 

∆ अगदी " बोला फुलाला गाठ पडून " सहजासहजी, विनासायास, जेव्हा जीवनास कलाटणी देणारी कामे होतात, तेव्हा, त्या प्रसंगाचे वर्णन, आपण  माझे हे, " कर्म-धर्म संयोगाने झाले " ,असे आपण म्हणतो. योगायोगाने, जेव्हा एखादे महत्वाचे काम होते, तेव्हा, अशा शब्दात ते, वर्णन करण्याचा परिपाठ आहे.

 

   ∆ कर्म-धर्म संयोग, हा केवळ भाषेतील वाक्प्रचार - मुहावरा अाहे कां ? की, याला काही विशेष पार्श्वभूमी आहे  ? याचा विचार केल्यास, हा शब्दप्रयोग, ज्योतिष्शास्त्रीय आहे ,असे म्हणता येईल.

 

   ∆ कर्मस्थान, म्हणजे दशम स्थान. जे जातकाचा व्यवसाय नोकरी, सामाजिक मानसन्मान, पद, प्रतिष्ठा, व्यक्त करणारे स्थान आहे. 

    ∆ धर्मस्थान, हे नवमस्थान आहे. हे परम शुभ स्थान आहे. ते आपले भाग्य दर्शविते.

 

    ∆ या दोन्ही भावाच्या अधिपतींना, अनुक्रमे, कर्मेश व धर्मेश म्हणतात.

    ∆ या दोन भावेशांची, जेव्हा युति होते, तेव्हा त्यास " कर्म-धर्म संयोग " म्हटले जाते. 

    ∆ जेव्हा व्यक्तिच्या कर्माला, मेहनतीला, परिश्रमाला, भाग्याची साथ मिळते, तेव्हा परिश्रम सार्थकी लागतात. दशम भावाच्या शुभफलांची, वृध्दी होते. परिश्रमांना नशिबाची साथ म्हणजे, "दुग्ध शर्करा " योगच होय. या योगामुळे, यशाची शिखरे, व्यक्ति लिलया गाठते. असा हा " कर्म-धर्म संयोग " होय. 

    ∆ हा योग,  आपल्याला, पत्रिकेतील त्याच्या ताकदीनुसार, फले देतो. 

     ∆ लग्न कुंडलीत, ही युति, दशम स्थानी असल्यास, तिची सर्वोत्तम फले मिळतात. 

      ∆ नवमात असताना, उच्च प्रतिची फले मिळतात.

 

     ∆ तदनंतर पंचमात, हि उत्तम फले देते.

      ∆ चंद्रकुंडलीतहि असा योग आहे कां?, हेहि पाहिले जाते.

 

   ∆ दशमस्थानाच्या दशमस्थानात, वा नावाच्या नवम स्थानातहि, हा योग आहे कां ? हे पाहण्यात येते. 

     ∆ लग्न कुंडलीच्या दशमात व नवमात, खूपच प्रभावशाली फले मिळतात. त्यानंतर इतर स्थानी, गौणत्वाने मिळतात.

 

    ∆ अर्थात, इतर पाप ग्रहाच्या सानिध्यात असता, फलात थोडी  फार, उणीव येणारच.

 

    ∆ असा हा उन्नती कारक कर्म-धर्म संयोग आहे.